Kreowanie wizerunku jest sztuką selekcji, łączenia i spójności elementów wymienionych w części pierwszej tego artykułu. Ale jak stworzyć swój wizerunek? Od czego zacząć? Co wziąć pod uwagę?
Należy zacząć od odpowiedzi na pytania: co mój wizerunek ma o mnie mówić? Jak chcę być postrzegany? Kim chcę być? Bez odpowiedzi na te pytania nie będziecie mogli utworzyć wizji własnej osoby lub firmy, w której pracujecie. Niezmiernie istotna w budowaniu wizerunku jest wspomniana już przez mnie spójność tych wszystkich elementów, która nadaje wiarygodności przekazu na każdym poziomie, zarówno werbalnym jak i niewerbalnym. Brak spójności burzy wiarygodność i zamiast pozytywnego wizerunku da odwrotny efekt.
Rola komunikacji w kreowaniu wizerunku
Komunikacja werbalna, to komunikacja mówiona lub pisana, jest ona najczęstszym sposobem porozumiewania się między ludźmi. Jej najpopularniejsze formy, to dialog, ploteczki, maile, smsy, notatki. Temu rodzajowi komunikacji zwykle towarzyszy komunikacja niewerbalna, której zdaniem jest wzmocnienie lub osłabienie komunikatu werbalnego.
Komunikacja niewerbalna, czyli wszystko to, czego nie piszemy i nie wypowiadamy słowami, stanowi ponad połowę komunikatu kierowanego do innych osób. Składa się na nią mowa naszego ciała: postawa, jaką przyjmujemy, wykonywane gesty, mimika twarzy, wygląd zewnętrzny, pozostałe detale.
Komunikaty niewerbalne, które jednocześnie mają duży wpływ na budowanie wizerunku, to między innymi zachowanie przestrzeni.
Wspomniany już w poprzednim artykule lekarz pracując z pacjentem wchodzi w jego strefę intymną (0-50cm), jest to sfera, do której „wpuszczamy” osoby najbliższe, te z którymi mamy kontakt emocjonalny. Jeśli wejście w tę przestrzeń nastąpi zbyt gwałtownie, bez empatii, zostanie on odebrany przez swojego pacjenta w sposób niepozytywny, jako agresywny i niedelikatny, a to nie wpływa korzystnie na wizerunek. Drugą kwestią jest mimika twarzy. Jest to element mówiący o naszych emocjach: uśmiech – bardzo silny komunikat niewerbalny, ludzie mający w zwyczaju uśmiechanie się postrzegani są jako bardziej otwarci, sympatyczniejsi. Cytując za Phylis Diller :”uśmiech to taka krzywa która wszystko prostuje”.
text: Ania Kaczyńska Alteratio Szkolenia
