dotyku

O dotyku

Czy DOTYK jest potrzebny?

„Czy to nie dziwne, że zmysł dotyku, tak nieskończenie mniej ceniony przez ludzi od wzroku, staje się w krytycznych momentach naszym głównym, jeżeli nie jedynym, kluczem do rzeczywistości…”  Vladimir Nabokov.

Dotyk jest to zmysł, który wykształca się u człowieka już w ósmym tygodniu życia płodowego, jest to najlepiej rozwinięty zmysł u niemowląt – za jego pośrednictwem odbierają 80 % bodźców z otoczenia, za pomocą dotyku poznają świat. Dzieci w każdym wieku (ale dorośli raczej też) uwielbiają być głaskane, tulone czy dotykane. Dzieci które mają zaspokojoną potrzebę dotyku są radośniejsze, pogodniejsze. W okresie przedszkolnym (miedzy 3, a 7 r.ż.) dochodzi do bardzo intensywnego rozwoju psychomotorycznego dziecka. Kształtują się wówczas sfery: emocjonalna, poznawcza, społeczna, ruchowa oraz mowa. Zazwyczaj rodzice instynktownie zaspokajają potrzebę bliskości poprzez „baraszkowanie”, masażyki, branie dziecka na kolana itp. Potrzeba bliskości, dotyku ma również ogromne znaczenie w u dzieci starszych, czy już nastoletnich. Przytulenie, czy dotyk to nic innego jak język miłości, daje poczucie bezpieczeństwa, pozytywnie wpływa na rozwój społeczno-emocjonalny człowieka.

Rodzic przytulając dziecko powoduje, że :

– przekazuje mu swoje emocje,

– uczy, że dotyk to forma wyrażania własnych emocji,

– uczy pogodnego nastawienia do otoczenia,

– uczy dziecko dawania i brania,

– dziecko łatwiej nawiązuje kontakty rówieśnicze,

– w życiu dorosłym dziecko w naturalny sposób będzie umiało okazywać uczucia.

Ogromne znaczenia ma dotyk w przypadku dzieci chorych,
a zwłaszcza tych, które przebywają w szpitalach. Dzieci te są poddawane przeróżnym zabiegom, które kojarzą się  im z bólem. To doświadczenie może spowodować, że będą unikały bliskości, dlatego też bardo ważne jest stworzenie warunków umacniających poczucie bezpieczeństwa dziecka i miłości.

Dotyk to nasz niemy komunikat dla drugiej osoby, że jest dla nas ważna, jest nam bliska, potrzebna, dlatego też nie można zapominać również
o osobach starszych czy niepełnosprawnych, które niekiedy czują się bardzo samotne, odrzucone, niepotrzebne.

„Czule dotykać i być delikatnym potrafi tylko ten, kto czułego dotyku sam potrzebuje”    Hermann Hesse.

Karolina Szczepańska

UDOSTĘPNIJ TEN WPIS

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej.