Gorący czas poszukiwania niani do dziecka mamy już za sobą. Część z nas mogła spać spokojnie, bo powierzyła to zadanie fachowcom z firmy WENDO Opieka dla Dzieci i Seniorów. Znaleźliśmy!!! Mamy potencjalną najlepszą Ciocię naszego Maleństwa i co dalej? Jaką umowę zawrzeć z nianią, co z jej ZUS-em?
Okazuje się, że sprawa legalnego zatrudnienia niani nie jest już aktualnie czymś niezwykłym, z czego się cieszymy, bo zawód opiekunki do dziecka wychodzi z szarej strefy, a to między innymi za sprawą działań rządu sprzed kilku lat. Wobec trudności z umieszczeniem dziecka/dzieci w instytucjach opiekuńczych (żłobkach) wprowadzono ustawę z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3. Ustawa ta zawiera istotne informacje o możliwości zatrudnienia niani, o warunkach, jakie muszą spełnić Rodzice/Opiekunowie, o umowie uaktywniającej. Słowem – co, gdzie, jak.
A jak było kiedyś?
Jeśli mama nie mogła zostać w domu z dzieckiem i nie było żadnej babci na podorędziu, to dziecko szło do żłobka. Ale jakiego żłobka? Nie wszyscy wiedzą, że żłobki były kiedyś zakładami opieki zdrowotnej, ze swoistym reżimem sanitarnym, który na szczęście mamy już za sobą. Oto kilka aspektów funkcjonujących dawniej żłobków – żartobliwie i przerażająco:
- kierownikiem żłobka mogła być pielęgniarka,
- pierwszeństwo w przyjęciach do żłobka miały dzieci rodzin robotniczych,
- żłobek jako ZOZ podlegał surowemu reżimowi sanitarnemu, dzieci codziennie były poddawane oględzinom, podczas których dyżurująca pielęgniarka mierzyła temperaturę ciała, sprawdzała stan gardła i skóry, przebierała dziecko obowiązkowo w żłobkową odzież,
- dzieciaczki nie miały prawa posiadać w żłobku żadnych własnych przedmiotów, włączając w to smoczek (ortodonci pewnie by się z takiego rozwiązania cieszyli),
- w żłobkach odbywały się szczepienia dzieci zgodnie z kalendarzem szczepień (a przed szczepieniem obowiązkowo badanie przez lekarza zatrudnionego w żłobku,
- oprócz pielęgniarek w żłobku zatrudnione były m.in. salowe stanowiące pomoc do opieki, ponadto obsługa kuchni, praczki, intendent czy palacz.
Jak jest teraz?
Nasze czasy są znacznie bardziej komfortowe dla dzieci, bo zamiast chodzić do żłobka (nawet jeśli żłobki nie są już tak rygorystyczne, jak te wcześniejsze, mogą spokojnie zostać w domu pod opieką niani. A rodzice czy opiekunowie nie muszą mieć już obaw, że zatrudniają kogoś nielegalnie, że wspierają szarą strefę. Ustawodawca poszedł nam na rękę, bowiem decydując sięna zatrudnienie niani nie musimy już płacić wysokich składek za jej ubezpieczenie, bo finansuje je budżet państwa. Warunkiem jest zawarcie z nianią specjalnej umowy, tzw. „umowy uaktywniającej”.
Budżet państwa sfinansuje składki za nianię, gdy rodzice:
- pracują na podstawie umowy o pracę,
- świadczą usługi na podstawie umowy cywilnoprawnej, która stanowi tytuł do ubezpieczeń społecznych (umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług),
- prowadzą rolniczą lub pozarolniczą działalność.
Uwaga: Jeśli matka/ojciec pobiera zasiłek macierzyński lub przebywa na urlopie wychowawczym, to budżet państwa nie sfinansuje składek za nianię.
Budżet państwa sfinansuje składki za nianię, gdy dziecko:
- nie jest w żłobku, klubie dziecięcym ani nie jest pod opieką dziennego opiekuna,
- ukończyło 20 tygodni.
Uwaga: Składki za nianię są opłacane przez budżet państwa najdłużej do końca roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 3 lata (do 31 sierpnia). Istnieje możliwość przedłużenia opłacania składek końca roku szkolnego, w którym dziecko ukończy 4 lata, jeżeli nie można zapewnić mu opieki przedszkolnej.
Temat zatrudnienia niani jest szeroki, dlatego zapraszam wkrótce do zgłębienia kolejnej części artykułu, w której m.in.: o tym, kto może zostać legalną nianią, jakimi ubezpieczeniami jest objęta niania, jak powinna wyglądać umowa zawarta z nianią (uaktywniająca), jak zgłosić nianię do ubezpieczenia i jak ją później rozliczać.
Text: Monika Wengelewska, pedagog, współwłaścicielka WENDO Opieka dla Dzieci i Seniorów
