upset-2681502_1920

Poznaj wroga

Wypalenie zawodowe zwykle występuje u osób, które mają ambitne cele i duże oczekiwania w momencie podejmowania pracy. Wynika to między innymi z tego, że wymagania co do pracowników w niektórych profesjach są wysokie – odpowiednio udokumentowane teorią i praktyką kwalifikacje zawodowe, silna motywacja, identyfikacja ze swoją pracą.

I jeżeli ci wysoko wykwalifikowani pracownicy przestają dostrzegać sens w swojej pracy, gdy nie udaje im się zrealizować celów zawodowych, albo czują się niezdolni do skutecznego działania, wówczas są podatni na wypalenie[1].

Chcąc zdefiniować wypalenie zawodowe można powiedzieć, iż jest to psychologiczny zespół wyczerpania emocjonalnego, depersonalizacji i obniżonego poczucia dokonań osobistych. Tym elementom towarzyszy również spadek zainteresowania problemami innych ludzi, co może być konsekwencją nacechowanych stresem relacji ze współpracownikami[2].

Jednym z wymiarów wypalenia zawodowego jest wyczerpanie emocjonalne: brak energii i motywacji do pracy zawodowej, uczucie spadku sił w miejscu i na myśl o pracy. Drugi wymiar to depersonalizacja, której podstawowym i najczęściej obserwowanym objawem na przykład u lekarzy jest nazywanie pacjentów nazwą ich schorzenia . Kolejnym wymiarem jest obniżenie poczucia własnych dokonań zawodowych, których często po latach pracy zawodowej sami nie potrafimy docenić, ani nawet nazwać mimo długiego stażu i doświadczenia. Występowanie wypalenia zawodowego związane jest nie tylko z wysokim poziomem stresu zawodowego, na który jesteśmy narażeni, ale również ze znacznym zaangażowaniem i wysokimi wymaganiami w odniesieniu do siebie, swojej pracy, pracy z klientem i współpracownikami. Rozczarowania, które niesie za sobą praca, są przyczyną rozwinięcia się wypalenia zawodowego. Praca wypalonego zawodowo człowieka nie daje satysfakcji ani jemu, ani ludziom którzy z nim współpracują. Dlatego koniecznością jest diagnozowanie środowisk pracy, określenie jego skali i przede wszystkim poszukiwanie oraz wdrażanie środków zapobiegawczych[3].

Text: Ania Kaczyńska Alteratio.pl

[1] A. Bukowska-Piestrzyńska, Organizacja i zarządzanie gabinetem stomatologicznym,Wydawnictwo Czelej, Lublin, . str. 155
[2] M. Bladowski, M. Goczewski, M. Zacharko-Klaff, Samobójstwo wśród dentystów. Wpływ stresu, wypalenia zawodowego, zaburzeń lękowych i depresji na wskaźnik samobójstw wśród lekarzy dentystów. Część I „As Stomatologii” 2009, nr 1, str. 58
[3] A. Kotowicz-Gears, M. Bladowski, P. Reszczyńki, Zjawisko i przyczyny zespołu wypalenia zawodowego w środowisku polskich lekarzy dentystów, e-Dentico 3 (37)/2012, str. 114
http://piotrchmielowski.pl/wp-content/uploads/2012/07/E-DENTICO_37_dr_Kotowicz-Gears_dr_Bladowski_mgr_Reszczynski_Zjawisko_i_przyczyny_ZWZ_w_srodowisku_polskich_lekarzy_dentystow3.pdf, z dnia 2.12.2013

UDOSTĘPNIJ TEN WPIS

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej.