Nadwaga i otyłość to jeden z ważniejszych współczesnych problemów zdrowotnych XXI
wieku. Niestety coraz większa ilość populacji na świecie przekracza granicę pomiędzy nadwagą a
otyłością.
Oba stany stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia pacjenta. Osoby dotknięte otyłością cierpią na wiele schorzeń począwszy od cukrzycy a skończywszy na ciężkich niewydolnościach układu sercowo-naczyniowego. Po drodze jest jeszcze szereg schorzeń . W największym procencie wynikają
one właśnie z nadmiaru masy ciała. Wskaźnikiem, który mówi o tym czy jesteśmy w nadwadze czy też już w otyłości jest wskaźnik BMI (Body Mass Index) O nadwadze mówimy, gdy wskaźnik wskazuje pomiędzy 25-29,9.
Gdy BMI przekracza 30 mówimy już o otyłości I, II lub III stopnia .
Aby pacjent mógł zostać zakwalifikowany do zabiegu , musi spełnić odpowiednie kryteria
wiek: 18–60 rok życia (obecnie w Stanach Zjednoczonych dopuszczalne jest wykonywanie zabiegów operacyjnych u dzieci w ośrodkach do tego przystosowanych i z odpowiednim zapleczem pediatrycznym). W przypadku osób po 60. rż. należy rozważyć indywidualnie każdy przypadek.
BMI >40 kg/m 2
BMI >35 kg/m 2 u osób z co najmniej dwoma chorobami towarzyszącymi otyłości
problemy socjalne, rodzinne i psychologiczne związane z otyłością.
Obok wskazań zawsze istnieją przeciwwskazania, a jest ich całkiem sporo.
Należą do nich m.in.
zapalne choroby przewodu pokarmowego, takie jak przewlekłe zapalenie przełyku, owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, choroba Crohna
ciężkie choroby układu krążeniowo-oddechowego uniemożliwiające przeprowadzenie bezpiecznie operacji, a w szczególności znieczulenia chorego
stany predysponujące do krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego =
wrodzone lub nabyte anomalie anatomiczne przewodu pokarmowego, np.: kurcz wpustu, zwężenie odźwiernika
ciąża
uzależnienie od alkoholu lub narkotyków
choroby psychiczne do indywidualnego rozpatrzenia.
przewidywany brak współpracy z chorym po operacji.
Dla każdej osoby zdecydowanej na taki zabieg z wielu powodów walka tak naprawdę zaczyna się po zabiegu.
Tak zgadza się, bariatria ułatwia gubienie nadmiernych kilogramów, okazuje się, iż nagle zniknęła cukrzyca typu 2 oraz wiele innych schorzeń. Teraz wyobraźmy sobie osobę z otyłością, mająca wcześniej problemy z regularnością posiłków, nagle po zabiegu powinna jeść regularnie, oczywiście w małych ilościach ale regularność jest tu podstawą do sukcesu. Jak ogromna jest tu pomoc , edukacja i nauka pacjenta tej regularności,
wyrobienia nawyków, które uchronią go od powrotu do stanu sprzed zabiegu, bo i tak się zdarza. Prawdziwa walka zaczyna się właśnie z dniem kiedy pacjent wychodzi do domu i tu musi sobie radzić przeważnie samodzielnie. Kiedyś całymi dniami nie jadłaś, nie jadłeś nic z brak czasu,
wieczory były od zaspokojenia wilczego apetytu, po czym przychodził błogi sen Dałeś radę. Byłeś mistrz, myślisz sobie.
Po zabiegu jest inaczej tutaj regularność, małe porcje, tego wszystkiego
trzeba się nauczyć.
Dlatego tak ważna jest współpraca z dietetykiem przed, dlatego tak ważne
jest abyś stracił/a kilka kg przed zabiegiem. Osoba, która będzie Ciebie operować musi wiedzieć i mieć pewność , że warto o Ciebie walczyć, że nie odpuścisz . Żołądek zawsze można napełnić po „kokardkę „ z czasem znów zwiększy swoją objętość. Tylko po zabiegu zapłacisz za to w najlepszym przypadku okropnymi bólami, mdłościami, wymiotami.
Najlepszym rozwiązaniem jest nie dopuścić do nadwagi lub otyłości. Kontrola masy ciała, kontrola tego co na talerzu , aktywność fizyczna to podstawa i kropka do dbania o siebie. Jeśli jednak stało się inaczej z różnych przyczyn, to pamiętaj aby nigdy więcej nie dopuścić do
powrotu kg tłuszczy, niepohamowanej chęci jedzenia, objadania się.
Niech ten zabieg będzie pierwszym i ostatnim ku lepszej przyszłości w nowym ciele.
tekst: Jmg-dietetyk Joanna Głuszyk Dietetyk , instruktor nordic walking, certyfikat Polskiej Szkoły Żywienia Klinicznego i Metabolizmu – żywienie w warunkach domowych , leczenie żywieniowe w zespołach żywieniowych, dyplom ukończenia Akademii Leczenia Żywieniowego.
