board-1614646_1920

Co z tymi ocenami?

„Co dzisiaj dostałeś? – Czwórkę, mamo. A dlatego nie piątkę?” „Ty nic nie robisz. Zobacz, Ania ma same piątki, a ty?”, „Bez piątki mi się nie pokazuj”.

Znacie tego typu dialogi? A może niektóre z nich odbywają się z Waszym udziałem? Być może sami słyszeliście to, gdy byliście dziećmi? logo moje flow

„Przecież nie uczysz się dla mnie, uczysz się dla siebie”- mówicie tak czasami do swoich dzieci, a za chwilę rozliczacie za oceny? To kapitalny przykład wprowadzania chaosu, niekonsekwencji w myśleniu, który powoduje, że nasze dzieci nie widzą, czy faktycznie uczą się dla siebie, dla ocen, czy…dla rodziców.

Pamiętamy przecież przez cały czas, że nie tylko nasze dzieci kopiują nasze zachowania. My, chcąc nie chcąc, również powielamy schematy zachowań naszych rodziców. Również w kwestii podejścia do kwestii ocen. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy w tym tkwić. Nie nakazuje nam to być tak wymagającym wobec naszych dzieci jak byli wobec nas nasi rodzice. Przecież tak wiele się zmieniło na przestrzeni lat, więc dlaczego mamy tkwić w tym, co było „dziesiąt” lat temu. Zmiana ta nie będzie prosta, a na pewno spełznie na niczym, jeśli jako rodzice nie uwierzymy w to, że oceny naprawdę nie tak są ważne jak nam się wydaje. Zadaj sobie pytanie, Drogi Rodzicu, dlaczego tak ważne jest dla Ciebie, aby dziecko dostało piątkę zamiast czwórki? Wiem, zależy nam, aby dziecko miało dobre oceny, bo to sprawi, że w przyszłości dostanie się na wymarzone studia, będzie miało dobrą pracę itp. A tak przy okazji,ciekawe, czy chodzi nam o wymarzone studia naszego dziecka, czy nasze…Co dla nas oznacza „dobra praca”? Dobra dla kogo?

Pomyśl, Drogi Rodzicu, dlaczego tak bardzo zależy Ci na dobrych ocenach dziecka. Czy nie jest czasem tak, że wstyd Ci przed znajomymi, których dzieci uczą się lepiej? A może to po prostu to Twoje, niespełnione ambicje nakazują Ci tak bardzo koncentrować się na ocenach ? Wszystko jedno, na które pytanie odpowiedzieliście twierdząco. Żadna z wymienionych motywacji nie jest dobra.

Proponuję kilka ćwiczeń, które mogą Ci pomóc w zmianie myślenia.

  • Po pierwsze, odpowiedz sobie na pytanie, kiedy ostatni raz omówiłaś (-łeś) z dzieckiem fakt, że otrzymało piątkę/szóstkę? Czy nie jest czasem tak, że zwracasz uwagę tylko na te „gorsze” oceny…?
  • Zastanów się proszę, w czym Twoje dziecko wiedzie prym? Może ma czwórki albo same tróje, ale za to jest bardzo lubiane w klasie, ma mnóstwo przyjaciół, lubi pomagać innym? A może zauważyłaś (-łeś), że jest świetnym organizatorem zabaw dla rówieśników? To mogłoby oznaczać, że ma zdolności przywódcze, ale za to oceny nie otrzyma…
  • Przypomnij sobie proszę swoich kolegów, koleżanki ze szkoły- tych prymusów, zawsze wzorowych uczniów ze świadectwem, na którym widniał czerwony pasek. Czy wszyscy ukończyli prestiżowe uczelnie, zrobili karierę, opływają w luksusach…? Jaką gwarancję świetlanej przyszłości daje Twojemu dziecku cenzurka z samymi piątkami/szóstkami?
  • Przypomnij sobie proszę moment, kiedy ubiegałaś (-łeś) się o pracę. Na jakim etapie rekrutacji zapytano Cię o świadectwa ze szkoły? Co sprawiło, że pracodawca przyjął Cię do pracy? Czy to było nienaganne świadectwo szkolne?
  • Czy Twoi rodzice wymagali od Ciebie dobrych ocen, ganili Cię za czwórki? Przypomnij sobie proszę jak się wtedy czułaś (-łeś…

Nie namawiam do braku troski o postępy w nauce naszych dzieci. Nie namawiam do bagatelizowania problemów w nauce. Namawiam do rozmowy z dzieckiem, wspierania go w pasjach pomagania, gdy ma problem.

A od jutra:

  • pytaj „dlaczego dostałeś taką ocenę”, a nie –„co dzisiaj dostałeś?”

Ważne jest dlaczego dziecko otrzymało daną ocenę (zarówno trójkę jak i piątkę). Jeśli odpowie, że dostało piątkę, ponieważ lubi historię – powiedz, że to dobrze znać historię.

Postaraj się ocenić możliwości dziecka i nie wymagaj, by był humanistą z umysłem ścisłym.

  • Panuj nad emocjami. Nie podejmuj rozmowy na temat oceny, jeśli jesteś podenerowana (-ny)

Gniewem niczego nie osiągniesz. Możesz sprawić, że dziecko będzie ukrywało przed Tobą oceny. A przecież nie chodzi Ci o to, aby poznać je dopiero na wywiadówce.

  • Daj dziecku poczucie bezpieczeństwa, buduj zaufanie
  • Jeśli widzisz, że dziecko ma gorsze oceny w pierwszym rzędzie zainteresuj się, jaka może być tego przyczyna. Nie każ dziecku poprawić je „w przyszłym tygodniu”.

Uważasz, że to trudne zadanie? Oczywiście, że trudno jest zmienić tok myślenia ukształtowany przez lata. Nie zakładaj, że zrobisz to dzisiaj, czy jutro. Wystarczy, że zaplanujesz pierwszy krok, a ten możesz wykonać nawet dzisiaj…

Powodzenia!

Moje Flow- coaching/szkolenia – Anita Gałek

board-1614646_1920

#dzieci #szkołą #wychowanie #psychologia #rodzice

UDOSTĘPNIJ TEN WPIS

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej.