Ciąża o przebiegu fizjologicznym nie wykazuje przeciwwskazań do umiarkowanej aktywności fizycznej. Doniesienia naukowe wskazują, iż wydolność kobiety ciężarnej jest na poziomie kobiety nie będącej w ciąży. Pojemność wyrzutowa serca wzrasta w okresie między 25 a 32 tygodniem, a co za tym idzie wzrasta także objętość krwi. Wzrostowi ulega również wentylacja płuc. Takie zmiany w organizmie kobiety stwarzają warunki do prowadzenia regularnej aktywności fizycznej, która sprzyja ograniczeniu w jak największym stopniu różnych dolegliwości. 
Wiele kobiet, nawet w ciąży o przebiegu fizjologicznym, boryka się z różnymi problemami. Często pojawią się obrzęki i kurcze w obrębie kończyn dolnych, dochodzi także do stopniowego rozluźniania się więzadeł w obrębie miednicy i kręgosłupa. Rozwijająca się ciąża wpływa także na zmianę postawy ciała – środek ciężkości przesuwa się do przodu, a kobieta chcąc to kompensować odchyla się do tyłu. Swoje ustawienia zmienia także miednica, która ustawia się w przodopochyleniu co niekorzystnie wpływa na odcinek lędźwiowy kręgosłupa (wzmożone napięcie, dolegliwości bólowe). Równie ważnym problemem jest narastające rozciągnięcie mięśni w obrębie brzucha.
W obliczu tak licznych zmian jakie mają miejsce w przebiegu ciąży, ważnym aspektem jest odpowiednio dobrana aktywność, która jest ukierunkowana poprawę statyki ciała.
Wprowadzenie ćwiczeń czynnych w pełnych zakresach,ćwiczeń uelastyczniających mięśnie brzucha oraz mięśnie w obrębie kręgosłupa, a także ćwiczeń rozciągających i oddechowych,zależy od możliwości oraz wcześniejszej aktywności. Ćwiczenia mają na celu:
- utrzymanie bądź odtworzenie pełnych zakresów ruchomości w stawach
- rozciąganie tkanek miękkich, głównie w obrębie miednicy i kończyn dolnych i kręgosłupa
- poprawę postawy ciała, w wyniku wzmacniania słabszych grup mięśniowych
- pobudzenie układu krążenia
- profilaktykę
