Kilka wskazówek, podpowiedzi okiem nauczycielki z przedszkola, by przetrwać pierwsze dni tygodnie w przedszkolu.
- Przez pierwsze dni, jeżeli rodzic ma takie możliwości, może odbierać z przedszkola swoja pociechę nieco wcześniej i stopniowo wydłużać czas pobytu, do czasu gdy emocje dzieci w miarę się ustabilizują.
- Nie należy okłamywać dziecka mówiąc, że przyjdziemy po nie np. po obiedzie, kiedy faktycznie odbierzemy je po podwieczorku – dziecko się stresuje, skupia uwagę tylko na tym, kiedy przyjdzie mama a nie na zabawach czy posiłku (zdarzają się myśli, że mama już po nie przyjdzie, na zawsze zostawi w przedszkolu).
- Należy dotrzymywać danego słowa czy obietnicy, np. kiedy obiecujemy dziecku, że odbierzemy je dziś zaraz po obiedzie, to tak faktycznie powinno być – kiedy nie dotrzymujemy danego słowa dziecko czuje się zawiedzione, oszukane.
- Rodzic może dziecku opowiedzieć swoje własne doświadczenia z przedszkola – pozytywne wspomnienia, co najchętniej robił w przedszkolu.
- Kiedy rodzic opowiada o przedszkolu powinien robić to w pozytywny sposób, zachęcać dziecko, np. „Ale w twojej Sali są fajne zabawki, ja też takie chciałabym mieć.”
- To co rodzic opowiada dziecku o przedszkolu nie powinno bardzo odbiegać w świat fantazji, opis przez rodzica przedstawiony nie powinien być wyolbrzymiony w stosunku do rzeczywistości, gdyż dziecko może czuć się w zderzeniu z rzeczywistości zawiedzione lub bać się przychodzić do przedszkola.
- Maluszek może zabrać do przedszkola swoją ulubioną zabawkę lub inny przedmiot, wówczas dziecko czuje się pewniej, bezpieczniej, kiedy będzie mu smutno będzie mogło się pocieszyć.
- Pożegnania z dzieckiem powinny następować przed salą, a nie w Sali w pierwszych tygodniach, gdyż innym dzieciom może zrobić się przykro i mogą się rozpłakać.
- Pożegnanie powinno być krótkie, zwięzłe – przeciąganie tej chwili może sprawiać kłopoty, dziecko zacznie wymuszać różne obietnice czy popadać w histerię – wówczas wychowawcy będzie trudniej uspokoić dziecko i odwrócić jego uwagę. Nie należy wracać z dzieckiem do domu w takiej sytuacji, gdyż szybko się nauczy, że łzami na rodzicu może wymuszać oczekiwane przez siebie zachowania.
- Jeżeli w pierwszy dniach rodzic mam problem z rozstawaniem się z dzieckiem – płacze razem ze swoja pociechą, lepiej będzie gdy w tych pierwszych dniach dziecko do przedszkola będzie przyprowadzał „twardszy” rodzic, który nie będzie pokazywał dziecku, że też jest przerażony tą sytuacją.
- Często rodzie chowają się za drzwiami czy podglądają dziecko przez okno myśląc, że dziecko ich nie widzi – dzieci są bardzo spostrzegawcze, a dodatkowo rodzica widzą inne dzieci, które również mogą się rozpłakać i uspokojenie grupy płaczących malców może stać się wręcz niemożliwe dla pań nauczycielek.
- Organizowanie dnia w domu zbliżonego do ramowego rozkładu dnia w przedszkolu, ułatwi dziecku wejście w rytm dnia przedszkolnego – często w dzieciach strach budzi tzw. leżakowanie, należy dziecku wyjaśnić, że nie będzie nocować w przedszkolu, tylko odpoczywać po obiedzie, nie musi spać, może sobie poleżeć ze swoją Przytulanką, po tak dużym obiedzie „brzuszek musi odpocząć”.
- Bardzo ważne jest aby rodzic był konsekwentny i dotrzymywał danego dziecku słowa.
Płacz dzieci w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu często jest nieunikniony, ale często od nas dorosłych zależy jak długo będzie ten okres trwał – czy tylko miesiąc czy pół roku.
Text: Karolina Szczepańska
