napady złości diabeł

NAPADY ZŁOŚCI U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

Napady złości, histeria, ataki szału  u dzieci potrafią być nagłe, o silnym natężeniu i często potrafią zaskoczyć dorosłych do tego stopnia, że tracą oni kontrolę nad sytuacją, wydarzeniami.

Złość u dzieci może przybrać formę łagodną – jest to zazwyczaj krótkotrwały bunt, sprzeciwianie się w wykonaniu polecenia czy reakcja na krytyczną uwagę – jest to wówczas tzw. złość nieagresywna lub ostrą – złość jest bezpośrednią agresją – słowną lub fizyczną. Wówczas napady mogą być tak naładowane emocjonalnie, że dziecko traci kontakt z rzeczywistością. Mogą zdarzać się również niekiedy sytuacje, w których napad złości dziecka może wręcz zagrażać jego i otoczenia bezpieczeństwu czy nawet zdrowiu. Agresja dziecka może przybrać również postać autoagresji – np. uderzanie głową w podłogę czy inne przedmioty, rzucanie się na podłogę, szczypanie czy gryzienie samego siebie.

Emocje, również te złe, mają tę cechę, że bardzo szybko „udzielają się” otoczeniu – dorosły „zaraża” się złością  malucha. Pod wpływem negatywnych emocji dorosły ma skłonność działania bardziej impulsywnie, gwałtownie, reaguje złością na „niegrzeczne zachowanie” dziecka i ponosi w tej bitwie porażkę, gdyż sytuacja zamiast ulec złagodzeniu staje się coraz trudniejsza do opanowania. Dlaczego tak trudno jest dorosłemu zachować w takiej sytuacji spokój, opanowanie?  Wraz ze złością dorosły doświadcza takich uczuć jak: frustracja, wstyd, żal, zwątpienie czy poczucie winy. Wiąże się to z odczuciem, że dziecko nie spełnia oczekiwań rodzica, pomimo „serca”, wysiłku, poświęcenia, które on wkłada w wychowanie dziecka. Rodzic czuje się niekompetentnym i nieradzącym sobie z rolą rodzica.

Złość to jeden ze sposobów dziecka na testowanie rodziców, sprawdzanie granic, testowanie stanowczości rodzica, to rywalizacja z rodzeństwem o uwagę rodzica, jest to niejako walka o władzę. Urządzając tzw. „sceny” dziecko stara się pokazać na czym mu zależy, nie zawsze potrzebuje spełnienia jego oczekiwań, zachcianek, natomiast chce być po prostu zauważone czy wysłuchane. W takiej sytuacji zadaniem rodzica jest ukierunkowanie zachowania dziecka w taki sposób, aby nie wykształciło w dziecku egoizmu czy chęci manipulowania innymi dla swoich potrzeb.

Postępowanie przy napadzie złości u dziecka w pigułce:

  • POLECENIE – w sposób stanowczy każ dziecku przestać, utrzymuj kontakt wzrokowy, odczekaj 15 sekund
  • OSTRZEŻENIE – stanowczym głosem poinformuj dziecko, że jeżeli się nie uspokoi to odeślesz je do „miejsca wyciszenia”, odczekaj 15 sekund
  • ZABIERZ DZIECKO DO MIEJSCA WYCISZENIA – upewnij się czy dziecko pójdzie tam samo, czy musisz je zaprowadzić. Powiedz mu, że zostaniu w tu do czasu aż się uspokoi. Jeśli musisz przytrzymaj dziecko. Gdy dziecko ucieka, zaprowadź je ponownie do miejsca wyciszenia i powtórz polecenie. Gdy dziecko zacznie się uspokajać zacznij odliczać czas – minimalna kara to 2 minuty dla dziecka w wieku do 5 lat, lub tyle minut ile dziecko ma lat – dla dzieci powyżej 5 roku życia.
  • KONIEC KARY – podejdź do dziecka i zapytaj je czy wie dlaczego zostało przyprowadzone do miejsca wyciszenia się. Pomóż dziecku znaleźć powód, ale nie podnoś głosu i nie krzycz na nie. Powiedz, mu że zawsze kiedy będzie to robić będzie musiało się wyciszyć w miejscu ciszy. Postaraj się aby dziecko powróciło do swojego poprzedniego zajęcia.

 

Kilka wskazówek jak dorosły może sobie radzić w sytuacji napadów złości malucha:

  • Należy starać się zachować spokój, w stanowczy sposób określić granice, swoje oczekiwania w stosunku do dziecka
  • Zakomunikuj dziecku w łagodny sposób, że chcesz mu pomóc w opanowaniu jego złości, nie pouczaj dziecka. Zachowaj w miarę możliwości bliski kontakt fizyczny, utrzymuj kontakt wzrokowy
  • Nie krytykuj fizycznej reakcji dziecka na gniew, dziecko odbierze to jako wyśmiewanie się z niego
  • Powiedz dziecku, że rozumiesz jego gniew, okaż dziecku empatię, ale odrzuć niewłaściwe sposoby jego wyrażania
  • Podaj dziecku wskazówki, co ma zrobić, aby zapanować nad swoimi negatywnymi emocjami, pozwól dziecku rozładować złość poprzez wskazanie konkretnych sposobów jak może to zrobić

 

Więcej informacji dotyczących procedur postępowania przy napadach złości u dzieci można znaleźć w książce G.M. KAPALKI „NIEGRZECZNE DZIECI. 9 KROKÓW DO POSŁUSZEŃSTWA”

 

Karolina Szczepańska

 

UDOSTĘPNIJ TEN WPIS

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Dowiedz się więcej.