Być może niektórzy z tych, którzy czytają ten artykuł, przeżywają rozterki związane z podjęciem decyzji o rozwodzie lub separacji.
Kiedy zaczynacie myśleć, że rozwód czy separacja może być najlepszym rozwiązaniem do zażegnania konfliktów pomiędzy wami a partnerem, natychmiast pojawia się myśl, że dla waszych dzieci byłoby znacznie lepiej utrzymać rodzinę w całości. Intuicyjnie wiemy, że dzieci powinny być wychowywane przez dwoje żyjących razem rodziców. Najlepiej w wygodnym domu z gromadką rodzeństwa i ukochanym przez wszystkich psem lub kotem.
Sytuacja rozwodowa jest sytuacją skomplikowaną i bardzo trudną dla każdej rodziny, która zetknęła się z tym problemem, zaś dziecko jest najbardziej zagrożoną i bezbronną częścią. Zagrożone zostaje poczucie bezpieczeństwa dziecka, które jest jednym z najważniejszych elementów wychowania. Dziecko jest zawsze związane zarówno z matką, jak i ojcem, ale przede wszystkim związane z obojgiem rodziców. Rozwód dzieli rodzinę, dlatego ważne jest zachowanie częstotliwości kontaktów z dzieckiem. Pomimo rozwodu rodzice pozostają nadal opiekunami dziecka, jeżeli relacja rodzica z dzieckiem dotychczas przebiegała prawidłowo, nie powinno zabraknąć właśnie w tym trudnym czasie kontaktów, rozmów i wspólnie spędzanego czasu.
Dzieci łatwo odzyskują komfort
W przypadku rozwodu rodziców, ale żeby tak się stało, potrzebne jest zapewnienie dzieciom uwagi, dyscypliny, miłości, wrażliwości oraz zachowanie stabilizacji emocjonalnej. Dzieci potrzebują odpowiedniego środowiska, wystarczającej ilości jedzenia, bezpiecznych i stabilnych warunków mieszkaniowych, wsparcia ze strony otoczenia a te zasoby mogą być również dostarczane przez rodziców, którzy nie są już małżeństwem.
W trakcie spotkań mediacyjnych często pojawia się pytane, w jaki sposób przekazać dzieciom decyzje o rozwodzie rodziców. Nie ma na to gotowej recepty jednak taka rozmowa jest nieunikniona, trzeba się do niej dokładnie przygotować i rozważyć jakie informacje mogą zostać udzielone dziecku, nie zapominając o tym, że potrzebuje ono obojga rodziców. Nie obarczajmy dziecka swoją złością i rozpaczą, nie wyjaśniajmy „tata już nas nie kocha, dlatego się wyprowadził: „mama nie chce już należeć do naszej rodziny, nie zależy jej na mnie i na tobie” Stwarzanie negatywnego obrazu drugiego rodzica nie wpłynie pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa naszego dziecka, dlatego powiedzmy raczej „Zbyt wiele nas różni, by móc mieszkać razem” „zawsze będziecie dla nas najważniejsi, pomimo różnic jakie nas dzielą”. Najlepszym co możemy zrobić w tej trudnej sytuacji to szanować relacje naszego dziecka z drugim rodzicem, nie oczerniać drugiego rodzica przed swoimi dziećmi. Można przestać istnieć jako małżeństwo, natomiast jeżeli ludzie stają się rodzicami, nie przestają już istnieć bez dzieci. Dziecko powinno być zawsze otoczone miłością, powinno mieć zapewnione bezpieczeństwo przez oboje rodziców nie tylko tego, który został stałym opiekunem po rozwodzie. Od obojga rodziców zależy zdrowie, rozwój i szczęście dziecka, oraz jego funkcjonowanie w społeczeństwie.
